یادداشت نیکی کریمی برای توافق هسته‌ای

مردمی که امیدوار می‌شوند، نشانه‌های خطرهای مختلف اجتماعی را سریع‌تر درک می‌کنند

یادداشت نیکی کریمی برای توافق هسته‌ای: امیدوارم همدلی و همزبانی برگردد

به گزارش ستاره ها، اتفاقات چند سال گذشته، این وضعیت ناخوشایند را به وجود آورده و حالا در چنین شرایطی بیشتر از آنکه حواس‌مان به حل مشکلات و ناهنجاری‌ها باشد، همه نگاه‌ها به سمت مذاکرات هسته‌ای رفته است و اینکه در نهایت نتیجه چه می‌شود. آدم‌ها تمام اتفاقات زندگی خود را به نتیجه مذاکرات موکول کرده‌اند و اتفاقی که در وین می‌افتد. مهم هم است. به هرحال این پرونده‌ای است که در سال‌های اخیر یکی از دلایل اصلی مشکلات اقتصادی و اجتماعی مردم بوده و زندگی خود را به نتیجه این پرونده مرتبط می‌دانند. اما در کنار تمام این اهمیت، جای چیزهای دیگری خالی است؛ فرهنگ‌سازی تعطیل شده و مردم دیگر حتی به پیام‌های اخلاقی روی بیلبوردها هم نگاه نمی‌کنند چه برسد به برنامه‌ها، همایش‌ها و… که هرچندوقت یک‌بار به هدفی برگزار می‌شود و هیچ نتیجه‌ای هم ندارد.

فرهنگ همدلی و همزبانی هم از بین رفته است. دیگر مثل گذشته آدم‌ها به یکدیگر اعتماد ندارند و در این بی‌اعتمادی ترجیح می‌دهند فقط گلیم خود را آب بیرون بکشند و دیگران، آدم‌هایی که در کنار آنها در اجتماع زندگی می‌کنند و سرنوشت‌شان، دیگر اهمیتی ندارد. این فرهنگ تهی مخرب، سرنوشت جامعه را عوض کرده و در کنارش مشکلاتی مثل بیکاری، فقر و سختی زندگی باعث شده تا هیچ‌کس حواسش به روزگار و شرایطی که در آن هستیم نباشد.

در این شرایط مذاکرات هسته‌ای و اتفاقی که در وین رخ می‌دهد، همه توجهات را جلب کرده؛ اتفاقی که در نگاهی امیدوار و خوش‌بینانه می‌توانیم درباره آن بگوییم؛ با رسیدن توافق، تمام این نگاه‌های منتظر و امیدوار مردم به نتیجه مطلوب و دلخواه خود می‌رسد و همین می‌تواند جایی برای امیدواری باشد. مردمی که نتیجه انتظار خود را بگیرند، با شور و اشتیاق بیشتری به خود و آینده خود و جامعه نگاه می‌کنند. مردمی که امیدوار می‌شوند، نشانه‌های خطرهای مختلف اجتماعی را سریع‌تر درک می‌کنند و برای رفع آنها پیشقدم می‌شوند. امیدواری حساسیت خوبی برای از بین بردن مشکلات و ناهنجاری‌ها را ایجاد می‌کند و باعث می‌شود، همدلی و همزبانی که حلقه مفقودشده جامعه این‌ روزهای ما است، دوباره پیدا شود و روزهای آینده بهتر از قبل ساخته شوند.