خواص عدس

مصرف عدس موجب فعالیت کلیه، تقویت عضله قلب، تقویت خون، عضلات و رشد و نمو کودکان و فعالیت یاخته ها (سلول ها)ی مغز و هوش و حافظه را افزایش می دهد. علاوه بر این، سوخت و ساز بدن را تنظیم و از کمی خون جلوگیری می کند. درمان کننده تکرر ادرار و خونریزی قاعدگی است. آب عدس پخته مسکّن سرفه، درد سینه و ملین است. ضماد عدس پخته با سرکه، ورم و آب را درمان می کند. گرد سوخته عدس سفیدکننده دندان ها و درمان بخش زگیل است. ضماد پخته آن با برگ کلم جهت ورم پستان که بر اثر انعقاد شیر به هم رسیده باشد، مفید است. خون و ترشحات داخلی را ترش می کند. مادرانی که آرزوی داشتن دختر دارند، از این خاصیت عدس می توانند استفاده نمایند.

مصرف عدس همراه با غذاهای غنی از ویتامین «ث» مانند گوجه فرنگی، فلفل سبز، کلم بروکلی، مرکبات و عصاره آنها موجب افزایش جذب آهن موجود در عدس می شود. عدس از لحاظ پروتئین غنی است و فقط یک اسیدآمینه کم دارد و نام آن «میتونین» است. اضافه کردن مقداری جو یا تخم مرغ، آجیل، دانه ها، گوشت و یا پنیر سبب کامل شدن پروتئین عدس می شود و می توان گفت کیفیت پروتئین غذایی را بالا می برد.

هشدار:

زیاده روی در خوردن عدس، قدرت دید چشم را کم کرده و باعث خواب های آشفته می شود.