علائم ترشحات واژن در زنان

علائم ترشحات واژن در زنان

ترشحات واژن ممکن است در محدوده رنگی از روشن به خاکستری، زرد، سبز و یا شیری رنگ، سفید و ممکن است بوی نامطبوع داشته باشد. علائم و خصوصیات ترشحات واژن به شرایط خاص و علت ترشحات بستگی دارد.
همه زنان مبتلا به واژینوز باکتریال دارای علائم نیستند ولی واژینوز باکتریال به طور معمول تولید ترشحات نازک به رنگ خاکستری مایل به سفید می کند. که معمولا با بوی ماهی همراه است.
عفونت تریکوموناس، ترشحات زرد متمایل به سبز پر از کف با بوی قوی تولید می کند. و سبب ناراحتی در طول مقاربت و ادرار کردن می شود همچنین سبب تحریک و خارش ناحیه تناسلی زنان می شود.
سوزاک در 50 درصد از زنان آلوده ممکن است علائمی تولید نکند، اما همچنین می تواند سوزش هنگام ادرار کردن و یا ادرار کردن مکرر، ترشحات واژینال زرد رنگ، قرمزی و تورم ناحیه تناسلی و سوزش یا خارش ناحیه واژن شود.
مانند سوزاک، عفونت کلامیدیا ممکن است در بسیاری از زنان علائمی تولید نکند. برخی دیگر ممکن است اگر مجرای خروجی مثانه درگیر باشد تجربه افزایش ترشحات واژن و همچنین نشانه های عفونت ادراری را داشته باشند.
عفونت قارچی واژن معمولا با ترشحات سفید ضخیم که ممکن است بافت پنیری داشته باشد همراه است. این ترشحات به طور کلی بی بو است. دیگر نشانه ها مانند سوزش، درد و درد هنگام ادرار کردن یا مقاربت جنسی می باشد.

درمان ترشحات واژن

درمان ترشحات واژن وابسته به علت دقیق آن است. اهداف درمان باید شامل هر دو بهبود علائم و ریشه کن کردن عفونت باشد.
جدیدترین درمان های پزشکی ترشحات واژن
داروها به صورت خوراکی، تزریقی و موضعی ( قرص یا کرم واژینال ) برای درمان علل مختلفی از ترشحات واژن، بسته به نوع عفونت استفاده می شود.
تعدادی از داروها ممکن است در درمان واژینوز باکتریایی، از جمله مترونیدازول ( Flagyl )، تینیدازول (Tindamax) و کرم کلیندامایسین ( Cleocin ) باشد این داروها همچنین در درمان عفونت تریکومونایی موثر است.
تریکوموناس با مترونیدازول (Flagyl  ) و یا تینیدازول ( Tindamax ) درمان می شود که  از راه دهان در دوز واحد داده می شود. مهم این است که برای جلوگیری از عفونت مجدد شرکای جنسی در همان زمان درمان شوند.
در گذشته، پنی سیلین داروی انتخابی برای درمان سوزاک بدون عارضه بود. با این حال، گونه های جدیدی از سوزاک به آنتی بیوتیک های مختلف، از جمله پنی سیلین مقاوم شده اند و در نتیجه درمان سخت تر شده است. سوزاک ممکن است با تزریق سفتریاکسون (Rocephin  ) به صورت داخل عضلانی یا با سفیکسیم خوراکی ( Suprax ) درمان شود. آنتی بیوتیک های دیگر نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
کلامیدیا معمولا با آزیترومایسین خوراکی (Zithromax  با Zmax ) و یا داکسی سایکیلین ( Vibramycin، Oracea، Adoxa، Atridox و غیره ) درمان می شود.
عفونت قارچی واژن را می توان با کرم های موضعی مانند بوتوکونازول (  Gynazole 1)، کلوتریمازول (    Lotrimin)، میکونازول (Monistat 3 ، Monistat 5، Monistat 7، M-Zole Dual Pack، Micon 7 )، و تریکونازول ( Terazol 3،  Terazol 7)، نیستاتین (  Mycostatin, bio-Statin, Nilstat) درمان کرد. این داروها به صورت قرص های داخل واژن نیز وجود دارد. داروهای خوراکی مانند فلوکونازول نیز می تواند در صورت لزوم مورد استفاده قرار گیرد.

https://www.foodregime.com/