مسابقات بین دانشگاه؛نبرد نابرابر دانشجویان با قهرمانان ورزشی؟

ورزش > فوتبال ملی – مسابقات بین دانشگاهی جهان،سال آینده به میزبانی بلژیک برگزار می شود.

آریا صالحی:مسابقات بین دانشگاهی.همانطور که از اسمش پیداست این مسابقات بین دانشگاه های کشورهای مختلف برگزار می شود و هدف اصلی برگزاری آن ارتقا سطح ورزش و آموزش کشورهای عضو “فیزو” و زمینه ای برای رشد جسمی و ذهنی دانشجویان است.این بازی‌ها از سوی فدراسیون بین المللی ورزش‌های دانشگاهی در 10 رشته ثابت و چند رشته به انتخاب کشور میزبان در یکی از کشورهای متقاضی عضو فیزو برگزار می‌شود و رویداد مهمی است که بعد از بازی‌های المپیک، بیشترین تعداد ورزشکاران را در دارد.

فلسفه تاسیس فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های دانشگاهی (Fisu) ارتقای ارزش‌های ورزشی و تشویق فعالیت‌های ورزشی همگام با روحیه دانشگاهی بوده است. ارتقای ارزش‌های ورزشی به معنای تشویق روح دوستی، برادری، بازی عادلانه، پشتکار، شرافت، همکاری و تلاش در میان دانشجویانی است که روزی مسئولیت‌های مهم و حتی مواضع کلیدی در سیاست، اقتصاد فرهنگ و صنعت را در تمام دنیا بر عهده خواهند گرفت. این افراد در یونیورسیاد یاد می‌گیرند در هر مقام و جایگاهی با هم همکاری کنند و با هر پیشامدی به یکدیگر احترام بگذارند.

در حقیقت یونیورسیادهای جهانی به معنای دادن جهت تازه به روح دانشگاهی و حمایت جدی از گسترش کامل انسانیت در میان افراد و جوامع است و این پیشرفت تنها به ذهن محدود نمی‌شود بلکه به اخلاق و جسم هم معطوف می‌شود. فیزو با ایجاد هماهنگی تحصیلی و ورزشی در سطح بالا، جوامع دانشگاهی را یکجا جمع می‌کند تا آنها را برای شروع یک زندگی حرفه‌ای آماده کند.

این پیش زمینه به این جهت بیان شد که یادآوری شود در مسابقات بین دانشگاهی باید افرادی شرکت داشته باشند که دانشجو و البته ورزشکاران غیر حرفه ای باشند.ایران هم یکی از کشورهایی است که تقریبا در بیشتر این مسابقات سهم بسزایی داشته است و حتی مدال های زیادی را به دست آورده است.مدال هایی که آنها را چهره های سرشناس و قهرمان کشور نظیر علی دایی،هادی ساعی و خیلی های دیگر به گردن آویخته اند!

در حقیقت می تواند گفت که ایران جزو معدود کشورهایی است که ورزشکاران حرفه ای اش یا کسانی که در المپیک مدال گرفته اند به عنوان دانشجو در این رقابت ها شرکت می کنند.سال آینده این مسابقات به میزبانی کشور بلژیک برگزار خواهد شد و مربی تیم فوتبال سیروس دین محمدی است  و دستیارش بهنام طاهر زاده .ضمن اینکه کریم باقری هم مدیریت فنی این تیم را برعهده دارد.هتیم دانشگاهی ایران همان تیمی است که دکتر قدیمی تاکید ویژه ای روی آن داشت.رییس سابق سازمان ورزش دانشگاه آزاد، که در همان دوران ریاستش خیلی از ستاره های ورزش وارد دانشگاه آزاد شدند و مدرک تحصیلی گرفتند.آن زمان (سال 2007) تیم فوتسال با علی دایی و جمعی از بازیکنان سایپا در این مسابقات شرکت کرد و اتفاقا علی دایی به عنوان یکی از سرشناس ترین فوتبالیست های جهان در داخل سالن پا به توپ شد.اساس ورزش های دانشگاهی این است که مثلا دانشگاهی غیرانتفاعی در آمریکا یا هر کشور دیگری با دانشگاه دیگر کشورها رقابت های ورزشی را به صورت مستقل برگزار کنند نه اینکه ورزشکاری حرفه ای مثل هادی ساعی که قهرمانی المپیک را هم یدک می کشد به این مسابقات اعزام شود و برای ایران مدال بیاورد.البته این نخستین بار نیست که طمع به دست آوردن مدال در بین مدیران ورزشی ایران به چشم می خورد.همین چند سال پیش بود که تیم ملی نوجوانان با عنوان تیمی مدرسه ای از خرم آباد و یک دوره هم از شهرستان ورامین راهی مسابقات شد!

اتفاق ها دقیقا برعکس می افتد و به جای اینکه ورزش های آموزشگاهی به کمک ورزش حرفه ای بیایند،کسب مدال و افتخار این اجازه را نمی دهد و حرفه ای ها  و حتی المپیکی ها در مسابقات بین دانشگاهی مقام می آورند.

چند هفته پیش دادکان در برنامه ورزش از نگاه دو هم به انتقاد کردن از نحوه اداره ورزش دانشگاهی پرداخت.او در همان برنامه گفت:«خیلی از ورزشکاران را آورده اند و به آنها مدرک تحصیلی داده اند.»انتقاد تند دادکان باعث شد که یک هفته بعد قدیمی پس از مدت ها که دور از رسانه ها بود به اصرار مقامات بالای دستش مقابل دوربین های تلویزیونی بنشیند و در زمانی 15 دقیقه ای جواب حرف های دادکان را بدهد.نکته مهم اما مصاحبه های دکتر قدیمی (که در این چند ساله به عنوان جامعه شناس ورزشی انجام داده) است.او سال 87 در گفت و گویی که با روزنامه اعتماد ملی انجام داده بود گفت:«خیلی ها فکر می کنند که آوردن ستاره ها به عنوان مربی به تیم برای ما هزینه دارد.اما وقتی ما کریم باقری را می آوریم او ماهی دو میلیون تومان به تیم ما کمک می کند.ما این کمک ها را بین افراد مستمند پخش می کنیم و این طور نیست که آنها برای ما هزینه ای داشته باشند.ما کاری کردیم که علی دایی و محمد مایلی کهن  با هم در یک کلاس نشستند.دایی می توانست برود دانشگاه سراسری درس بخواند اما او دانشگاه ما را انتخاب کرد. »

قدیمی سال گذشته هم در گفت و گو با همشهری هم آنجا که خبرنگار از او درباره حضور حسین رضازاده در دانشگاه آزاد آن هم بدون مدرک دیپلم سوال کرده بود این واکنش را نشان داد:»این دیگر به من ربطی ندارد و باید آموزش و پرورش پیگیر آن باشد.ایشان آد و به من گفت می خواهد لیسانس بگیرد و من هم گفتم که بنشیند سر کلاس ها.»

هر ساله هزینه های زیادی برای بازی های بین دانشگاهی می شود آن هم به این جهت که دانشجویان هر کشور در مسابقاتی با همتایان خودشان در جهان شرکت کنند تا زمینه رشد جسمی و ذهنی شان فراهم شود.در بین این کشورها ایران جزو معدود کشورهایی است که با ورزشکاران حرفه ای در این رقابت ها شرکت می کند و دلیل آن هم کاملا مشخص است اما نکته مهمی که وجود دارد این است که همه ساله هزینه های زیادی برای اعزام های خارجی انجام می شود.دوره قبل در صربستان و این دوره در بلژیک.حال باید این سوال را پرسید که با وجود این همه هزینه آورده ورزش های بین دانشگاهی(که قهرمانان ملی و المپین ها)برای ایران چه چیزی است؟سوالی که هرگز توضیحی درباره آن داده نشده است و کسی در طول این سال ها نیامده بگوید که چند دانشجو از دل این مسابقات توانایی قرار گرفتن در جاده حرفه ای ورزش را داشته است؟

251 41