مهمتر از اردوها، مهمتر از بازی‌های تدارکاتی /اهمیت نشست یک +16

ورزش > فوتبال ملی – علی بنی شیخ الاسلامی

اگر چه تیم‌ملی با ناداوری و 10 نفره به عراق در ضربات پنالتی باخت اما این باخت جبهه‌‌گیری برخی مربیان باشگاهی علیه کروش را به همراه داشته و همان‌طور که دیدید در ادامه تبدیل به دعواهای شدید لفظی شد!

تا جایی که خیلی‌ها در حمایت از کروش می‌گویند من کروشی‌پور هستم و منتقدان هم کروشی‌پورها را متهم به گرفتن رشوه از کروش می‌کنند! البته که رأی 88 درصدی خریدنی نیست و اتهامات از روی غیظ است نه منطق. 
فدراسیون فوتبال، کروش را می‌خواهد چون مردم او را می‌خواهند. فدراسیون فوتبال، کروش را می‌خواهد چون اگر او را نخواهد باید غرامت بدهد و فدراسیون فوتبال، کروش را می‌خواهد چون با ناداوری از جام ملت‌های آسیا حذف شد! این اتفاق خوشایندی است اما نه با فضایی که منتقدان ایجاد کرده‌اند.

کروش بعد از جام ملت‌ها و فضایی که منتقدان ایجاد کرده‌اند هیچ مصاحبه و نقدی را بی‌جواب نمی‌گذارد و هر که علیه او صحبت کند پاسخ می‌دهد و بدش نمی‌‌آید به مسائل فنی باشگاه‌ها ورود کند! منتقدان هم از مواضع خود کوتاه نمی‌آیند و بعد از هر برد می‌تازند و ابایی هم ندارند تا جایی که پای رئیس‌جمهور را هم پیش می‌کشند. آیا با این وضعیت کروش می‌تواند روی تیم‌ملی تمرکز کند؟ قطع به یقین توانی که باید صرف آماده‌سازی تیم‌ملی شود صرف پاسخ‌دهی به منتقدان خواهد شد و منتقدان هم به این اتفاق دلخوشند چون کروش را زمین می‌زند…

برگزاری نشست بین کروش و مربیان باشگاهی برای آشتی ملی مهمتر از اردوها و بازی‌های تدارکاتی است که کروش طلب کرده، فضا ملتهب باشد کروش که کروش است مورینیو و پپ هم بیایند کاری از پیش نخواهند برد. البته تنش همیشه در فوتبال وجود داشته اما شمشیر خودی برنده‌تر از شمشیر حریف است. پپ هم مخالف دارد اما نه در بایرن و نه در شهر مونیخ. مورینیو هم همین‌طور اما نه در جایی که کار می‌کند. دست‌کم خودی‌ها با پپ و مورینیو یار هستند.

البته که فرهنگ‌سازی در این فوتبال نابسامان سخت است. فوتبالی که مربی باشگاهی‌‌اش شب قبل از یک بازی مهم منتقد تیم‌ملی می‌شود؛ فوتبالی که خودی‌هایش عامل پیروزی را گل‌های شانسی و تاکتیک‌های خنده‌دار می‌دانند. 
سخت است القای این تفکر که تیم‌ملی یعنی تیم همه. تیم من. تیم شما. نقدی هم اگر هست باید در جهت کمک باشد نه تخریب…

با این حال نشست یک +16 یک ضرورت است. نگاه مربی تیم‌ملی به مربیان باشگاهی باید نگاه نیازمند باشد و مربیان باشگاهی هم باید تیم‌ملی را تیم خود بدانند. تیم‌ملی یعنی تیم منتخب باشگاه‌ها. دست کروش و مربیان باشگاهی از هم جدا شود شرایط از اینی که هست بدتر خواهد شد و اینجاست که فدراسیون فوتبال باید وارد گود شود و نقش میانجی را بازی کند.

251 41